Dat freelancen eenzaam kan zijn, hoef ik je niet te vertellen.14 jaar lang gaf ik les in het secundair onderwijs. Van een luide leraarskamer en klassen bomvol boekentassen, naar niks. Stilte. Enkel het geluid van ons nieuwe koffieapparaat. Met bonen. Want ja, ik moest nog kosten maken...
Weg met die drukke ochtendspits waarin je 1000 boterhammen tegelijk moet smeren terwijl je de perfecte beach waves in je haar draait. Hallo ongegeneerd in je legging aan de schoolpoort staan. Want hé, ik wandel hierna gewoon terug naar huis. En tijdens die online call maakt het niet uit hoe lang ik die broek al aanheb.
Versta me niet verkeerd. In mijn bureau - mét zicht op 't straat - is het goed zitten. Knikken naar de postbode die een pakje voor de deur legt. Zwaaien naar de buurvrouw die op haar rollator voorbij vliegt. Een meeting hier, een online call daar. Living the freelance life!
Dan komt er een mailtje binnen. Heb jij liefst een telefoontje, een online call of een face-to-facegesprek in Sint-Amandsberg of Gent? Al die opties. Kiezen is verliezen. Maar nu niet. Ik spreek graag af in real life. Kan dat?
En plots sta ik in de badkamer mijn wenkbrauwen bij te kleuren. Ik ruik opnieuw de geur van platgewalst festivalgras en warm bier. Niet omdat het stinkt in mijn badkamer, nooit. (De metafoor wordt straks duidelijk. Geduld. En lees verder.)
Ik bel aan. Eerst was er wat smalltalk. Een gesprek over onze kinderen waarschijnlijk, en over de nieuwe wijk waarin ze woont. Er waren druiven en noten. En er was water met een smaakje. Het was alles waarvan ik had durven dromen en zoveel meer.
Ik rij naar huis. En ik denk terug aan die keer in de auto met mijn dochter. Na een jaar (corona)stilte hadden we net ons eerste live concert samen gezien. Het was er eentje van Kapitein Winokio naast het lokaal dienstencentrum van Maldegem. Dat zegt veel. En toch. Onze schoenen zagen groen en roken naar bier en braadworsten. Het was pure rock-'n-roll.
Laat dit een ode zijn aan meer afspreken in 't echt. Aan diep in elkaars ogen kijken bij de koffiemachine en babbelen over onze kinderen, katten, en weekendplannen. Zin om te co-worken? Kom maar af! Ik zorg voor water met een smaakje.
Comments